De tijgers ontwaken uit tweede winsterslaap

Na een tweede winterstop periode waarvan niemand een idee had waar deze vandaan kwam stond er eindelijk weer een wedstrijd van de tijgers op het programma. Nadat iedereen zich weer aan elkaar had voorgesteld moesten de tijgers naar VVW uit Wervershoof. Wervershoof is een dorp in de kop van Noord Holland. Aan de rand van het IJsselmeer ligt het dorpje met 8.794 inwoners. Er zijn verschillende verhalen waar deze naam vandaan komt maar de meest geliefde is dat het dorp vernoemd is naar de boerderij van dominee Werenfridus. Met een flinke berg fantasie zou je van Werenfridus naar Wervershoof kunnen komen maar dan moet je wel behoorlijk onder invloed zijn van “opwekkende paddenstoelen” dan wel de fles jenever van je vader voor spa blauw hebben aangezien maar dit terzijde. Verder heeft de legendarische Theo Koomen daar heel wat jaren doorgebracht. De tijgers zullen geen idee hebben wie Theo was maar de meeste ouders en lezers van deze rubriek zullen een lichte glimlach op de lippen hebben bij de gedachte aan deze legendarische verslaggever. De wedstrijd die de tijgers moesten spelen had zeker een geniaal radioverslag opgeleverd van Theo. Maar goed, in plaats van radio volgt hier een geschreven verslag.

Met 6 spelers en een keeper zou het een zware pot worden. Jongens uit de polder lijken qua formaat al op 2^e jaars e-pupillen waarbij sommige al met de brommer lijken te komen maar als je dan ook nog zonder wissels moet aantreden zal alles uit de kast moeten komen om een mooi resultaat neer te zetten. Na een weergaloze wedstrijdbespreking in een licht riekende kleedkamer was het tijd om de huid duur te verkopen. De eerste helft was werkelijk geweldig. Vanaf de zijlijn kwamen alleen maar zinnen langs als “lekker gedaan”, “kastje naar de muur”, “goed gekeken”, “mooie pass”, “goeie goal”, “prachtige goal”, “oh wat een goal”, “geweldige goal”, “super goal” en “dat kan je wel aan hem overlaten, 100% goal”. Tussendoor riepen de West friezen ook nog iets onverstaanbaars over een doelpunt zodat er bij de rust een 1-6 voorsprong voor de tijgers op het bord stond. Wel was duidelijk dat langzaam de krachten aan het wegvloeien waren. De tweede helft werd een kleine slijtageslag. De mannen van VVW gingen er vol in (overigens niet gemeen maar gewoon met opgestroopte mouwen)  waardoor Demy, Fares en Senne niet helemaal heel uit de tweede helft kwamen. Het belang van wissels werd hierbij weer eens duidelijk maar die waren deze keer door een late afzegging echt niet meer te regelen. Uiteindelijk sleepten de tijgers zich door de tweede helft heen en werden er nog twee doelpunten toegestaan waardoor en keurige 3-6 overwinning mee naar Purmerend kon worden genomen. Mannen, we zijn zoals altijd weer super trots op de inzet en het plezier dat jullie wekelijks op de mat leggen en de komende weken zullen we daar hopelijk nog veel van gaan zien.

Aankomende zaterdag een kraker tegen Always Forwards dus dan kunnen we er weer vol tegenaan.