Purmersteijn 2 - SDO 2 0-1 (0-0)

Een ding is altijd zeker als je op het Purmersteijn veld staat. Acht keer per uur komt de trein langs. Vier keer richting Hoorn en vier keer richting Amsterdam. Van die acht treinen zijn er vier Intercities en vier Sprinters. De Intercities laten Purmerend links liggen en passeren met hoge snelheid ons mooie hoofdveld. Bij die andere vier echter hebben de reizigers de mogelijkheid om een klein stukje van de wedstrijd te volgen. Als ze dat goed gedaan hebben, zullen ze gezien hebben dat de wedstrijd tussen Purmersteijn 2 en SDO 2 zich bijna geheel op de helft van de Bussumers heeft afgespeeld.

Purmersteijn was nogal gehavend aan de start verschenen. Luca is nog steeds geblesseerd, terwijl Cornelis problemen had met zijn knie. Twee mensen in de as van het veld vervangen is niet altijd even makkelijk, maar Jeff had toch kans gezien een goed en representatief elftal op de been te brengen. Vanaf het allereerste begin zette Purmersteijn flink druk en waren het de Bussumers die constant een stapje te kort kwamen.  Echt goede kansen leverde dit echter niet op. De tegenstander kwam echter wat beter in het spel maar konden voorin ook geen potten breken ondanks het feit dat zij twee goede mogelijkheden kregen. Deels door onkunde maar deels ook door het weer goede optreden van Niels brak de rust aan met een “brilstand”.

In de tweede helft kropen de “Blauw Witte Leeuwen” meer en meer uit hun schulp en zetten de tegenstander flink onder druk. Helaas werden de goede kansen die er toch echt waren verprustst. Deels door pech, maar ook door echoisme, waardoor medespelers die er beter voor stonden de bal niet kregen. Dit moet toch echt beter volgende week. En als je dan net gaat denken dat de verdiende goal niet uit kan blijven, dan zul je altijd zien dat deze aan de andere kant valt. Wat geklungel op het middenveld, niet scherp genoeg dekken en de bal lag achter de kansloze Purmersteijn keeper.

Dit was het sein voor de Bussumers om alle trucs uit de kast te halen. Met de regelmaat van de klok lagen er tegenstanders op de grond met een mysterieuze blessure. De wedstrijd werd er mede hierdoor niet vriendelijker op, maar de goed fluitende heer Wierenga had dit zeer goed in de smiezen en deelde een aantal gele kaarten uit aan de tegen partij.

Helaas eindigde de wedstrijd in een onverdiende nederlaag, maar de manier waarop dit gebeurde biedt voldoende houvast voor de uitwedstrijd. Purmersteijn is een taaie tegenstander die tot de laaste snik zal strijden en met deze instelling ben ik van mening dat deze tweestrijd absoluut nog niet beslist is.

Ed van Zorg

Foto's José Mol KLIK HIER