Nu al ongeslagen kampioen of nog een wedstrijd wachten?

Met een heerlijke verzameltijd, bijna iedereen was uitgeslapen, werd er deze ochtend richting Zwaag gereden deze zaterdagmorgen.

Vandaag zou het wel een kunnen gebeuren…! Ongeslagen kampioen worden deze competitie. De vereisten hierbij zijn verlies of gelijkspel bij van Allways Forward tegen Volendam en uiteraard winst van Purmersteijn.

Vandaag met één wissel en wegens een blessure Julian als supporter langs de zijlijn. Die het, zo hij later zei, ‘apart’ vond om ernaar te kijken en niet mee te kunnen doen.

Vol enthousiasme werd er daarom begonnen aan de wedstrijd. Purmersteijn begon meteen druk te zetten echter deze druk werd snel omgedraaid. Met een aantal nette balletjes op de meespelende keeper werd dit vakkundig opgelost.

Met een snelle counter werden er twee mooie aanvallen achter elkaar gestart. Helaas gingen deze er niet in.Snel volgde bijna een doelpunt met een kopbal waarna ook snel een corner volgde. Het geluk en de echte passie was niet aan de zijde van Purmersteijn het eerste deel van de eerste helft.

Na een snelle uitbraak van de Westfriezen werd het net gevonden. 1-0. Purmersteijn keek tegen een achterstand aan. Hoe kon dit gebeuren en nog belangrijker hoe kon deze wedstrijd gekanteld worden? Direct hierna volgde een mooie maar helaas iets te harde voorzet waaruit geen doelpunt volgde.

Uit een mooie kapbeweging en het daarna voor goede been leggen werd de het net van de tegenstander gevonden. Kwam hierdoor de spirit weer terug? Met een 1-1 stand werd de kleedkamer opgezocht.

Uitgelaten stonden onze mannen weer op het veld. Vandaag zou het kunnen gebeuren maar dan moest er wel gewonnen worden. Aan de zijlijn bleek echter al dat Volendam gewonnen had waardoor we vandaan geen kampioen konden worden. De jongens waren zich hier nog niet van bewust en wilden uiteraard, met of zonder deze informatie, gewoon winnen.

In een rap tempo volgden drie kansen maar deze gingen er niet in. Wel volgde hieruit een corner, waarbij onze kopspecialist zijn kunsten weer kon laten zien. En ja hoor de 1-2 was een feit.

We waren weer op stoom, rap volgde weer een corner waardoor met het “verkeerde” been vakkundig ingetikt werd. Ook volgde nog een schitterende vrije trap die er mooi gekruld in de hoek ging. De koek was nog niet op want de 1-5 volgde vervolgens.

De Westfriezen hadden nog een mooie aanval maar deze eindigde loeihard op de lat. Met een mooie eindstand werd er in de kleedkamer en kantine nog gesproken over deze wedstrijd met een echte Purmersteijn koek in de hand.

Volgende week staat er thuis een mooie oefenwedstrijd thuis tegen AFC F1 op het programma. En zou het 28 november thuis wel eens kunnen gebeuren voor onze jongens.