Purmersteijn 2 - VVY 2 6-1 (4-0)

De afgelopen maanden heb ik mij redelijk stil gehouden rond het onderwerp kunstgras. Echter, de afgelopen week gaf mij genoeg stof tot nadenken welke ik graag met iedereen wil delen. Wie het programma Radar van vorige week dinsdag gezien heeft, moet tot de stuitende conclusie gekomen zijn dat onze voetballers worden opgeofferd ten faveure van het grote geld. In dat programma toonde inspanningsfysioloog Raymond Verheijen haarfijn aan wat de nadelen zijn van het kunstgras. Doordat het droog en stug is krijgen de gewrichten bij draaien of stoppen (elemantair bij het voetballen) een dermate grote opdonder dat dit vaak tot zware blessures leidt.  Als ik alleen al kijk hoeveel gescheurde kniebanden ik de afgelopen 4 jaar op kunstgras heb zien ontstaan (Joey Vlaar, Dean en Mauro) zal het met mij eens moeten zijn dat kunstgras heel snel zal moeten worden afgeschaft. Net zoals in de discussie rond het zorgstelsel zal de conclusie getrokken moeten worden dat er in het verleden verkeerde beslissingen genomen zijn en daarna handelen. Echter in beide gevallen zijn de commerciele belangen dermate groot dat ik me af vraag of dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren. Een gemiddeld kunstgras veld kost zo rond de vier ton, dus je hebt weinig fantasie nodig om te begrijpen dat bedrijven als Nijverdal Ten Cate op het vinkentouw zitten om het gehele Nederlandse voetbal landschap van syntetische velden te voorzien. Je hebt geen calculator nodig om in te zien dat hier zeer grote financiele belangen een grote rol spelen. Dat degene die het spelletje spelen daarbij enorme risico’s lopen en dat nog nooit aangetoond is dat gemalen autobanden niet slecht zijn voor de gezondheid wordt in het belang van de aandeelhouders achteloos ter zijde geschoven. De KNVB was er als de kippen bij om met holle retoriek te verklaren dat er helemaal niets aan de hand is. Van de zijde van de voetbalbond heb ik echter nog nooit een deugdelijk onderzoek gezien waaruit dit allemaal blijkt. Afgelopen vrijdag is er bij Purmersteijn een uitleg avond geweest waarin de KNVB aan amateurclubs de nieuwe speelwijze uitlegde voor de pupillen. Ondruk van de almaar terug lopende prestaties van het Nederlandse voetbal is er een mastersplan gelanceerd om ons voetbal van de ondergang te redden. Ik denk dat men beter eens kan kijken naar al die kunstgras velden. Nederland is het enige land ter wereld dat op zulke grote schaal kunstgras velden heeft. Spelertjes leren hierop niet meer hoe het is om strijd te leveren met hun tegenstander, laat staan hoe het is om een sliding te maken. Men kijkt op als we worden afgetroefd op inzet en strijd, maar het antwoord is gedeeltelijk in het voorgaande te vinden.

Eigenlijk is elk woord over het hierboven geschetste onderwerp gezegd wordt te veel en zinloos want er wordt toch niet geluisterd naar een zeurende oude man. Dan kunnen we het beter over het tweede elftal hebben, want die verdienen vandaag de dag alle aandacht. Na een wat onwennig begin, lijkt dit elftal onder leiding van Rene en Jeff z’n draai gevonden te hebben en wordt het voetbal (wat dat zit er in dit team) met de week beter. Na de 0-2 overwinning op het altijd lastige Zouaven, wachtte gisteren het nog ongeslagen VVY uit IJsselstein. De “Blauw Witte Leeuwen” trokken vanaf het eerste fluitsignaal ten aanval en lieten de tegenstander weten dat er op deze mooie zondag helemaal niets te halen viel aan de van IJssendijkstraat. Het is dat de vizieren niet scherp afgesteld stonden, want anders had de wedstrijd na de eerste vijftien minuten al beslist geweest. De ene na de andere mogelijkheid werd verprust voordat de ban werd gebroken. Na een minuut of twintig  ging Luca de een twee aan met Donny, die de bal in de korte hoek keurig langs de keeper schoof. Dat gaf wat rust, maar omdat ze gewoon doorgingen met het missen van kansen werden Jeff en Rene toch wel wat onrustig. Wat als? En inderdaad, de “Apenluiers” kwamen wat beter in hun spel. Dus was het toch nog oppassen geblazen. Uiteindelijk werd nog voor de rust de wedstrijd beslist. Luca stond twee keer op de juiste plek als eindstation van even zo vele mooie combinaties met Kevin en Romeo in de hoofdrollen. De 4-0 werd gescoord door Sirano, die de bal keurig over de keeper heen wipte.

De tweede helft was (eerlijk is eerlijk) een flink stuk minder dan de eerste. De druk is er dan af en sommigen gaan voor eigen succes. Belangrijk is het dan ook om in “je taak” (stukje vaktaal door mij gestolen) te blijven voetballen. Dat is ntuurlijk niet helemaal onbegrijpelijk, maar in wezen laat je dan na om de slagroom op de taart te spuiten. Een beetje slagroom kwam er echter wel in de vorm van de 5-0 gescoord door Luca. Hangend in de lucht wist hij de bal met een omhaal in het doel te krullen. Een “fallruckzieher” wist onze voorzitter mij te vertellen. Helaas moet ik toegeven dat in die goal niet heb gezien (lekker dan zo’n vader!!!) omdat ik even in de kantine was om de innerlijke mens te verzorgen. De 6-0 werd gescoord door Kevin die de bal keurig in de hoek schoof. Het slotaccoord was zeer verdient voor de “muggenspuiters” (tweede bijnaam). Het zeer sportive VVY (ook een heel eerlijke grensrechter!!!) verdiende deze eretreffer ten volle. Hiermede kwam een einde aan een leuke wedstrijd die erg goed geluid werd door dhr. Brandsma, die met veel gevoel de wedstrijd tot een goed einde bracht.

Inmiddels zijn we opgeschoven naar een gedeelde derde plaats. Volgende week wacht ADO’20 dat met 2 punten bijna onderaan staat. Willen jullie hoge ogen gooien, dan zullen de punten gepakt moeten worden tegen dit soort tegenstanders. Ik ga er van uit dat er deze week weer goed getraind zal worden en dat we met de juiste instelling de punten weer thuis  houden.

evanzet