Purmersteijn 2 - FC Den Helder 2 10-3 (5-0)

Over het algemeen ben ik geen liefhebber van de columns van Nico Dijkshoorn, maar die in de Voetbal International van vorige week was mij toch echt uit het hart gegrepen. Ik zal U niet vervelen met het geheel verhaal (ik moet uiteraard ook zelf iets verzinnen), maar het einde raakt de spijker precies op z’n kop

Voetballen, het echte voetballen, dat is een bal de diepte in sturen en weten dat-ie niet tot de voordeur van de kantine stuitert. Een kantine van baksteen met akoestische platen in het plafond. Op gras geef je een slechte pass en je weet: die bal wordt zo gegrepen door het gras, het gras zal er aan trekken en rommelen, het gras zal de bal proberen tegen te houden. Gras wil niet dat een bal rolt en dat is precies waarom gras zo heerlijk is om op te spelen. Willem van Hanegem en Johan Cruijff, het zouden middelmatige voetballers zijn geweest op kunstgras. Op kunstgras vallen spelers op die een bal hard over de grond kunnen passen. Op gras vallen de spelers op die één zijn met het gras. Die begrijpen hoe graag gras de bal omarmt. Aan mensen met een pak en foute schoenen is dat helaas niet uit te leggen.

Gisteren was weer zo’n mooie nazomer dag, wat het bezoek aan het Purmersteijn complex altijd zo extra fijn maakt. Ron was weer terug van zijn operatie en kon zich gelijk gaan bezig houden met het bakken van (wederom) heerlijke hamburgers, het vizier van het tweede stond op scherp, dus wat wil een mens nog meer. Om even over elf floot de scheidsrechter voor de eerste bal omwenteling. Gelijk trokken de “Blauw Witte Leeuwen” ten aanval, wat al binnen 2 minuten resulteerde in de 1-0 gescoord door Luca. Daarna was het de beurt aan Sirano die er 3 inknalde. Een eigen doelpunt maakte de 5-0 ruststand compleet. De tweede helft was eigenlijk een formaliteit en je zult met zo’n ruststand altijd zien dat de concentratie omlaag gaat en sommigen meer aandacht voor zich zelf hebben dat voor de vrijstaande mede speler. Uitendelijk werd de eindstand toch nog naar 10-3 getild door doelpunten van Luca, Sirano, Chivano,Dean en Donny.  Schedsrechter Doodeman kende geen problemen al moest hij vreemd genoeg tegen het einde nog flink ingrijpen na enkele pittige charges van de kant van de “Jutters”.

Kortom een goede wedstrijd gespeeld door het tweede elftal al vind ik wel dat drie tegen doelpunten iets te veel van het goede was. Natuurlijk gaat het tempo omlaag en wordt de concentratie minder, maar met die 3 doelpunten kreeg Den Helder veel te veel en deden we ons zelf toch iets te kort.

Zondag wacht er een tegenstander van een geheel ander kaliber. Voor de beker is WSV’30 onze tegenstander en deze ploeg kennen we maar al te goed. Dit zijn altijd lastige wedstrijden. Het vorig seizoen gedegradeerde WSV staat nu boven aan in de 2^e klasse C en zal zijn huid zo duur mogelijk willen verkopen. Gelukkig spelen we thuis, want in de Wormer kan het vaak spoken. Toch ben ik van mening dat met de goede instelling de volgende ronde bereikt moet kunnen worden.

evanzet