Purmersteijn 2 – ZAP 2 4-2 (1-0)

Omdat onze huisverslaggever deze zondag andere prioriteiten had (café ’t Loosje op de Nieuwmarkt en 020-010), gaf hij zijn stand-in de opdracht om deze week de wedstrijd van Purmersteijn 2 vast te leggen voor het nageslacht. Vorige week voorspelde het ‘orakel’ AKA ‘hogepriester van de nutteloze kennis’ dat ZAP uit Breedzand een ‘zware kluif’ zou zijn, maar niets bleek uiteindelijk minder waar. Met op de bank Leroy (blessure), Donny (schorsing),  de hard aan zijn rentree werkende Mauro, Niels (reservebeurtje) en de wissels Rony en Dylandro en met Aron, Dejan, Boy, Nick, Lester, Dean, Kevin, Yassin, Fauzy, Luka  en Chivano  in de basis trapte Purmersteijn na het eerste fluitsignaal van de zeer goed leidende scheidsrechter Speerstra om 11 uur af. Er ontspon zich een gezapig potje voetbal tussen twee ploegen die aanvankelijk beide geen vuist konden maken. Maar na een kwartier zette Purmersteijn de Breezanders stevig ‘met de kont in de goal’, mede door het goeie spel van Dean, Yassir  en de actieve Fauzy. Toch ontsnapte de ploeg aan een achterstand met dank aan grensrechter Frans; hij stak terecht zijn vlag de lucht in nadat de ZAP-spits in buitenspelpositie het net had weten te vinden. Purmersteijn creëerde vervolgens binnen vijf minuten met goed combinatievoetbal twee 100% kansen maar die waren helaas niet besteed aan Lester en Dejan. In de 40^e minuut was het dan toch raak door een misverstand in de ZAP-defensie. Hierdoor kon de toch bepaald niet uit de kluiten gewassen  centrale middenvelder Kevin de bal ongehinderd met het hoofd over de goalie in het ZAP-doel knikken. Luttele minuten later raakte de hardwerkende en onvermoeibare aanvalsleider Luca de lat, na een prima voorzet van Chivano. ZAP stribbelde voor rust nog wat tegen maar goed ingrijpen van Boy en de lat behoedden Purmersteijn voor de gelijkmaker. De trainers René en Jeffrey brachten in de rust enkele wijzigingen aan: Nick (die enkele fraaie lange ballen, zijn handelsmerk, liet zien) werd gespaard voor P1, Chivano nam de linksbackpositie over, de talentvolle Dylandro versterkte de aanvalslinie, Dean nam naast Boy plaats in het centrum en Lester werd middenvelder. Purmersteijn geloofde dat de buit al binnen was en liet de teugels wat vieren, en de ploeg keek toch wat beteuterd toen ZAP na circa 25 minuten met enig fortuin en hulp de gelijkmaker wist te maken. Enkele minuten later wist Kevin gelukkig het krachtsverschil ook weer in de stand tot uitdrukking te brengen door als een duveltje uit een doosje een dieptebal tot doelpunt te promoveren. Na ongeveer een half uur maakte Rony zijn opwachting, hij verving de aangetikte Yassir en voegde zich moeiteloos in. Flankspeler Dylandro draaide zijn directe tegenstander zo dol dat hij niet anders wist te doen dan ‘hands’ te maken. De scheidsrechter wees gedecideerd naar de stip. Luca benutte dit buitenkansje dankbaar. Hij schoot de strafschop niet in de hoek maar rechtdoor. Raak dus, maar wel wat aan de zachte kant. Voor wie een echte penalty-rechtdoor wil zien: zoek op YouTube naar de WK-finale 1974 en bekijk hoe Johan Neeskens dat deed. Toen ZAP ook nog een eigen doelpunt maakte was het pleit beslecht. Dat Purmersteijn de tegenstander nog een tweede doelpunt gunde, is alleen voor de statistieken van belang. Purmersteijn 2 deed door deze nuttige overwinning goeie zaken in de strijd om het periodekampioenschap, zonder veel zweetdruppels te plengen en goed spel te etaleren. Dat het toch een ruime overwinning wist te boeken op deze middenmoter geeft goede hoop voor de toekomst. Want het kan zo maar gebeuren dat dit elftal voor het derde jaar op rij de nacompetitie weet te bereiken. Dan hebben deze talentvolle jonge jongens (hopelijk aangevuld met enkele ploegmaten die in de loop van het seizoen al de stap naar de selectie van het eerste wisten te maken) de potentie om via deze achterdeur ook door te stomen naar de (reserve) hoofdklasse.

Ruud Luiks