Bekerwedstrijd: WSV 30 O14-1 - Purmersteijn O14-1. Einduitslag 2-7

Na de 1-1 van verleden week tegen KFC O 14-1, hadden we vandaag een bekerwedstrijd tegen WSV '30 )14-1 op het programma.

Dat de wedstrijd van verleden week niet al te goed was verlopen, was nog goed te merken in de 1e helft. Het spel oogde angstig en daardoor krampachtig. Ondanks dat we met 1-0 voor kwamen, hadden we moeite het spel naar ons toe te trekken en de 0-2 te forceren. In plaats daarvan kreeg WSV een aantal kansen en konden ze uiteindelijk gelijk komen. Of beter gezegd, wij boden ze de kans om gelijk te komen. De penalty, die we tegen kregen, was discutabel en Zlatan stopte hem ook nog in 1e instantie, maar vervolgens staan we allemaal te kijken hoe de bal er in de rebound alsnog in vliegt. Onachtzaamheid leidde ook nog eens tot een 2-1 achterstand. Gelukkig konden we nog voor rust gelijk maken, anders ga je met een heel vervelend gevoel de kleedkamer in. De trainers/leiders kennende is in de rust gezegd dat we met meer durf, agressie (we vervallen in herhaling) en snelheid moeten spelen. In de 2e helft werd er dan ook beter gecombineerd en meer initiatief genomen om de wedstrijd te winnen. De druk werd WSV '30 al snel te groot, er was meer dreiging en met een paar fantastische doelpunten van onder andere Matthew (een streep in de kruising vanaf 35 m afstand) en Donny kwamen we in betrekkelijk korte tijd ruim op voorsprong. De einduitslag van 2-7 is uiteindelijk dik verdiend.

De grote les van vandaag is dat angst een slechte raadgever is. We weten nu zo langzamerhand wel dat we met meer zelfvertrouwen, sneller positiespel, meer beweging (ook zonder de bal) en beter anticiperen op spelsituaties, verder komen dan met afwachtend en rommelig voetbal. De supporters hebben er in ieder geval vertrouwen in dat we volgende week vanaf het begin het verschil gaan maken.