Purmersteijn 2 – WSV’30 2 7-8 (2-2)

Acht keer scoren en toch met zeven acht verliezen is moeilijk, maar toch heeft het tweede elftal van Purmersteijn dit voor elkaar gekregen. Knap? Nou nee, meer oliedom en veel meer valt er niets over te zeggen. Eigenlijk is elk woord wat er aan deze wedstrijd besteedt wordt te veel, maar omdat ik toch elke week een verslag schrijf, wil ik niet zo kinderachtig zijn om het hierbij te laten. Ook ik zal de gifbeker tot de laatste druppel leeg moeten drinken.

Het begin zag er nog veelbelovend uit, Romeo ging er in de eerste minuut met de bal vandoor, gaf pefect voor en Kevin stond klaar om de bal achter de keeper te schuiven. De toeschouwers gingen er even goed voor zitten en het was slechts wachten op de genade klap. Kansen stapelden zich op, maar werden even zo vaak weer om zeep geholpen. Mijn mede toeschouwer Ruud stelde ook meerdere malen dat Purmersteijn zijn opponent in leven hield en dat daarvoor nog wel eens de prijs voor betaald zou kunnen worden. Nou, dat hebben we geweten. Na de 1-1 werd snel 2-1, waarna nog voor de rust de stand weer in balans getrokken werd. Nog niets aan de hand zou je denken en ja hoor, vlak na de rust viel de 3-2 leek het er op dat er verder afstand genomen zou gaan worden. Echter, Purmersteijn ging weer terug naar de “ruststand” en niet riep het onheil eigenlijk over zichzelf af. Het middenveld werd volkomen overlopen en weggespeeld, verdedigd werd er nog nauwelijk, terwijl goed verdedigen eigenlijk in de aanval begint. Binnen “no-time”stond het 3-6 en keken de toeschouwers elkaar vol verbazing aan. Het werd nog wel 4-6, maar daarna stond het binnen een “poep en een scheet” vier acht. Een catastrove doemde op aan de horizon, maar gelukkig kwam Purmersteijn nog terug naar 7-8 waardoor de eindstand nog een beetje dragelijk leek. “Leek”want dat is eigenlijk het enige wat daarover gezegd kan worden. Het is toch "te triest voor woorden" (om een van de oneliners van Frans even te citeren) dat zijn soepele sprong over het hek (om de bal op te halen) het absolute hoogtepunt van de wedstrijd was. Zelden heb ik een Purmersteijn team zo afgeschminkt zien worden. Dat dit dan ook nog eens gebeurt tegen een matig team als WSV’30 maakt het nog een dubbel zo triest. Verliezen kan, maar op deze wijze is het gewoon een regelrechte schande. Een beker competitie kan erg leuk zijn, vooral als je wat verder komt. Als we er echter met z'n allen op deze wijze tegenaan kijken kun je beter niet meer beginnen aan dit soort wedstrijden. Wellicht kunnen we het dan in de toekomst beter administratief af doen. Ik garandeer je, dat gaat een hoop ergernis schelen.

Volgende week ZAP uit, ik verwacht een overwinning.

evanzet