Purmersteijn 2 – Legmeervogels 2 2-1 (2-0)

hattrick

Hattrick is een aanduiding in de sport voor de bijzondere situatie dat een bepaalde prestatie door één speler driemaal in dezelfde wedstrijd wordt geleverd.

De term komt oorspronkelijk uit de cricketsport. In het verleden was het gebruikelijk om voor een sporter die een uitzonderlijke prestatie had geleverd, onder het publiek een collecte te houden. Tijdens een wedstrijd van het Engelse team nam bowler Stephenson drie wickets met drie opeenvolgende ballen, hetgeen tot zo'n collecte leidde. Van de opbrengst van die collecte werd vervolgens een nieuwe hoed voor Stephenson gekocht. Dat werd vervolgens het gebruik: iedere keer dat een bowler wederom met drie opeenvolgende ballen drie wickets nam, leverde dat hem een nieuwe hoed of pet op, of, zoals dat vanaf dat moment werd genoemd "he did the hat-trick", letterlijk vertaald "hij deed de hoeden-truc".

De term komt oorspronkelijk uit het Engels, en is waarschijnlijk ergens rond 1940 in het Nederlands overgenomen. In het hedendaagse taalgebruik wordt de term ook vaak gebruikt buiten de sport, wanneer iemand een bepaalde prestatie driemaal achter elkaar levert.

De hattrick overkwam Mauro gisteren tijdens de belangrijke wedstrijd tegen Legmeervogels. Deze wedstrijd moest gewonnen worden om niet in de gevarenzone te komen. Daar waren Jeff en de spelers het duidelijk over eens. In de voorafgaande week werd de discipline nog eens stevig aangetrokken waarbij een ding duidelijk werd dat niemand de afgesproken regels aan zijn laars mag lappen.

Met deze wetenschap in het achterhoofd werd om precies 11 uur het startsein gegeven. Purmersteijn pakte gelijk het initiatief en gaf de tegenstander weinig ruimte om te voetballen. Niet dat dit gelijk een overvloed aan kansen opleverde, maar het spel was ten opzichte van de week daarvoor een stuk beter. Na ongeveer twintig minuten ontving Mauro op zo’n 35 meter voor het doel de bal. Hij deed nog een aantal stappen richting het doel, tikte de bal nog een ietsje naar voren en krulde de bal perfect in de kruizing. Dat was nog eens een mooie opsteker voor dit toch wel moeilijk scorende team. En nog was de “koek”niet op. Ongeveer 5-6 minuten later zette dezelfde speler een een-twee op met Fouzy. De handige buitenspeler stond met z’n “kont”naar het doel en tikte de bal prima door op de doorgelopen Mauro, die schuin voor her het doel de bal tegendraads binnen schoof. Zo’n aanval als deze moet de trainer toch wel een erg voldaan gevoel geven. Wanneer er de hele week getraind wordt op dit soort situaties en het klopt in de wedstrijd, dan geeft dat een goed gevoel. Proficiat mannen!!!

Na de thee een geheel ander Purmersteijn (en eerlijk is eerlijk ook Legmeervogels). Het leek wel of de pijp leeg was. De Uithoorenaars pakten brutaal het initiatief, waarbij het duidelijk was dat de lampjes van de middenvelders steeds verder uit gingen. Niet zo vreemd overigens aangezien Dejan, Rony en Mauro eigenlijk net terug zijn van zeer langdurige en zware blessueres. Ik ben er van overuigd wanneer deze spelers wat meer kilometers in de benen hebben we een stuk dominanter kunnen gaan voetballen. Dit was dus nu helaas nog niet het geval. Het is dan zaak dat je juist geen dingen gaat doen die extra veel kracht kosten en juist die slimheid heb ik gisteren niet gezien. Als blinde kippen naar voren stormen met een twee nul voorsprong terwijl je er eigenlijk helemaal doorheen zit. Stommer kan ik ze bijna niet verzinnen. Ik neem haast aan dat Jeff het daar deze week uitgebreid over gaat hebben. Ja dan die tweede helft waarin eigenlijk we eigenlijk alleen maar achteruit moesten lopen en waarin tot overmaat van ramp ook Boy, onze rots in de branding,  uitviel. Kortom een veel mindere tweede helft. Positief punt is wel dat iedereen is blijven knokken voor een goed resultaat. De wijze waarop Fouzy, Rivelinho en Luca zich het snot voor de ogen knokten verdient veel respect. Na zo’n 30 minuten viel de 2-1. Een hoge voorzet schapte het hoofd van Mauro en verdween achter Aron in het doel. De goed spelende Chivano probeerde de situatie nog te redden, maar dat mocht niet meer baten. Er volgden nog nog een aantal angstige minuten waarin de “Blauw Witte Leeuwen” enige malen door het oog van de naald kropen. Precies op tijd floot de goed (maar wel een beetje pietluttig) fluitende heer Steur voor het einde en konden de handen eindelijk omhoog. De scorer van de hattrick kreeg symbolisch de bal mee naar huis. “Geen zorgen Dick hij neemt hem dinsdag weer mee”

Volgende week uit naar Amsterdam om de strijd aan te binden met JOS/Watergraafsmeer. De ploeg uit Oost staat op de tweede plaats met 15 punten. Dat gaat geen makkelijke wedstrijd worden, maar in elke wedstrijd kun je je kansen pakken. Als iedereen zich aan de afspraken houdt dan zijn we ook tegen deze ploeg zeker niet kansloos.

evanzet