Purmersteijn 2 – SDO 2 3-0 (1-0)

possible

Na de wanprestatie van vorige week was het min of meer “buigen of barsten”. Bij verlies zou de situatie wel zeer zorgelijk gaan worden. Met weinig tegendoelpunten (maar ook weinig voor) doet het  elftal van SDO het erg goed gezien de derde plaats. Met bijna hetzelfde team als vorige week moeten de punten aan de van IJsendijkstraat worden gehouden. De enige wissel tov vorige week was de keeper. Niels ging mee als reserve met het eerste terwijl wij Tim, de beste keeper keeper van Purmersteijn,  op doel hadden staan. Het boegbeeld van Purmersteijn is lang geblesseerd geweest en is nu hard aan het knokken om zijn plaats in het eerste elftal weer terug te veroveren.

Purmersteijn blijkt toch (zeker in de thuiswedstrijden) een moeilijk te kloppen tegenstander. Op ons mooie complex werd (muv de wedstrijd tegen KHFC) alles gewonnen maar uit werd daarentegen alles verloren. Er is dus duidelijk sprake van een “uit complex”. Vanaf de eerste balwenteling ontspint zich een gelijk opgaande wedstrijd maar naarmate de wedstrijd vordert toch wel de betere kansen voor Purmersteijn. Fouzy, Lex en Milan bezorgden hun tegenstanders steeds meer problemen, wat in het tweede gedeelte van het eerste bedrijf een tweetal kansen opleverde. Helaas lukte het Milan net niet om die te verzilveren. Wie dat wel lukte was Lex. Met nog tien minuten te gaan kreeg hij de bal aangespeeld van Luca. Hij zag dat de keeper niet helemaal geconcentreed op zijn lijn stond en raakte de bal zo mooi dat het bruine monster precies over de doelman heen hoog tegen het net sloeg. Dat was nog eens een flinke opsteker en lekker om mee te gaan rusten.

In de tweede helft zagen we toch wel een ander SDO wat meer in de aanval was als in het eerste deel, maar daarentgen ook niet echt gevaarlijk kon worden. Mede dankzij zeer positief coachend werk van Tim hielden Boy, Ismael, Rony en Fazil de Bussumers ver van het doel. De mannen uit het Gooi probeerden wat zou konden, maar de “Blauw Witte Leeuwen” (deze keer in het Rood gehuld) gaven geen krimp. Het middenveld met Mauro, Dejan en Luca was zeer goed in balans.Toch waren de toeschouwers er nog niet geheel gerust op want een doelpunt kan er zo maar in liggen.Fazil moest zich, na een harde tackle, laten vervangen door Branco, een eerste jaar A junior, die met zijn imposante verschijning (en goede spel niet te vergeten) gelijk indruk maakte. Met het wegtikken van de tijd werd het echter steeds duidelijker dat de drie punten in Purmerend zouden blijven. Het was Mauro die in de laatste minuten de genadeklap toe diende. Eerst kreeg hij aan de linkerkant de bal prima net op het juiste moment mee van Fouzy, waarna het voor hem een koud kunstje was om de bal over de keeper heen te wippen. Een minuut later viel de drie nul. Mauro zag van buiten het strafschopgebied de keeper iets te ver voor zijn doel staan en stiftte deze keer het leder schitterend over de tevergeefs grabbelende keeper in het net. Niet lang daarna floot de uitstekend fluitende heer Speerstra, deze keer geassisteerd door twee officiele grensrechters (wat een verademing is dat toch) voor het einde en konden de drie punten worden bijgeschreven.

Volgende week gaan we naar Heemskerk om tegen de nieuwe nummer drie de strijd aan te gaan binden. Tegen ADO´20 is het vaak ´´kwaad kersen eten´´. Echter als er net zo gevoetbald word als afgelopen zondag zie ik wel kansen.

evanzet