ADO'20 2 - Purmersteijn 2 1-2 (1-0)

tafelvoetbal

Wat veel mensen niet wisten is, dat er voor het hoofdmenu werd opgediend, zich een heuse voorwedstrijd heeft afgespeeld. In de kantine was namelijk de tafelvoetbal ontmoeting tussen  Ruud,de vader van Boy, en ondergetekende op het laatste moment ingelast. Helaas voor team Luiks eindigde deze ontmoeting in een zware deceptie, want het hoofd moest na een 9-1 afdroogpartij diep worden gebogen.

Na dit voorafje om van te smullen werd het tijd voor het echte werk. Ado’20 doet het erg goed en staat derde achter de onbetwiste koplopers KHFC en JOS/Watergraafsmeer. Waarom ze op deze plek staan werd gelijk goed zichtbaar. Met een hoog tempo en veel lange ballen werd Purmersteijn flink onder druk gezet. Veel echte kansen leverde dit niet op, maar de “super ezels” werden wel een aantal keren gevaarlijk. Helaas voor hen stond gisteren Tim in de goal die met veel bravoure (zoals we hem kennen), goed coachen en natuurlijk uitstekend keeperswerk de bal uit zijn heiligdom wist te houden. Toch viel de 1-0  op een heel ongelukkig moment. Net toen Purmersteijn een klein beetje onder de druk leek uit te komen leidde een miscommunicatie tussen Tim en de uitstekend spelende Bowedee Burleson de openingstreffer in. De teruggekopte bal belandde op de paal, waarna het voor de spits een koud kunsjte was om de bal in het lege doek te deponeren. “Het zal toch niet weer?” vroegen de verkleumde toeschouwers zich af. Niets van dat al want de “Blauw Witte Leeuwen” herrezen als een Phoenix uit zijn eigen as. Het hoge tempo had duidelijk zijn tol geeist want na de rust lag het tempo een beduidend stuk lager, waardoor de “Marktstedelingen” zich wat beter onder de druk uit konden voetballen. De aardbeien konden niet meer hun eigen spelletje spelen hetgeen tot enige irritatie leidde. Men dacht klaarblijkelijk dat de buit al binnen was. Niets was minder waar want na een minuut of vijftien was het Mauro, die keurig de buitenspelval omzeilde en de gelijkmaker liet aantekenen. Na een goede diepe bal mocht hij alleen op de keeper af gaan en met een mooie stift deponeerde hij de bal over de keeper in het doel. Dit was een opsteker van jewelste en werkte als een mentale injectie. Het spel golfde nu heen en wee;r een geen van de twee teams wilden voor elkaar onder doen. Uiteindelijk was het Sebastiaan die het nekschot mocht uitdelen. In de hoek van het strafschop gebied ontving hij de bal, kapte zich fenomenaal vrij en krulde de bal in de verre hoek. Vanaf dat moment hing ADO’20 als een aangeslagen bokser in de hoek. Er was nog maar een ploeg de voetbalde en met een beetje geluk had de stand zo maar hoger op kunnen lopen.Na een mooie lange bal van Rony raakte Mauro nog de paal, terwijl een hoge verre bal van Jesse (wat fijn dat hij weer aan het voetballen is) net langs de verkeerde kant van het doel verdween. Na twee minuten verlenging floot de scheidsrechter af en konden de armen in de lucht. Het team van “stand- in coach” Rene Panhuis had hier een mooie overwinning weggekaapt. De wedstrijd kende twee gezichten. In het eerste bedrijf waren we zeker de onderliggende partij, maar het best voetvoetballende team trok na negentig minuten toch aan het langste eind. Onze vaste grensrechter was op een korte, wel verdiende, vakantie en zijn rol als assistent scheidsrechter werd meer dan uitstekend waargenomen door de rustig en souverein vlaggende vader van Dejan.

Aanstaande zondag staat de wedstrijd tegen Hoogland op de rol. Het team uit de gelijknamige plaats staat tweee plaatsen en twee punten onder Purmersteijn, maar heeft nog een wedstrijd in te halen tov van ons. Er is dus alles aan gelegen om deze ploeg op afstand te houden. Thuis zijn jullie altijd het best dus deze week goed trainer en zondag met een frisse kop aan de start verschijnen. Als dat ok is heb ik er wel vertrouwen in.

evanzet