Cookie beleid VPV Purmersteijn

De website van VPV Purmersteijn is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

    welkom bij vpv purmersteijn

    Op onze website vind je allerlei informatie over onze mooie club. Van actuele zaken over wedstrijden en trainingen tot achtergrondinformatie.

    Legmeervogels 2 - Purmersteijn 2 1-3 (0-1)

    Legmeervogels 2 (zon)

    1 - 3

    Purmersteijn 2 (zon)

    Competitie

    Mannen, 2, Hoofdklasse A

    Datum

    18 maart 2018 12:00

    Accommodatie

    Onbekend

    Terwijl de Rusische beer nog een ultieme poging doet om Nederland weer in zijn greep te krijgen, reisde het tweede elftal af naar Uithoorn om daar de strijd aan te binden met Legmeervogels, dat kwa minpunten eigenlijk 1 punt boven Purmersteijn stond. Geen gemakkelijk opgave dus. Terwijl de ijzige wind min of meer schuin over het veld stond floot de scheidsrechter voor het begin. Omdat ondergetekende tijdens het rijden zo slap zat te ouwehoeren was hij verkeerd gereden waardoor we ongeveer 5 minuten te laat kwamen. Wel net op tijd om de 1-0 afgekeurd te zien worden. De immer attent vlaggende Frans wist de scheids te overtuigen van zijn gelijk. Helaas kon ik dat uiteraard zelf niet beoordelen, maar ik ga d’r, zoals bijna altijd, vanuit dat onze assistent scheidsrechter het bij het goede eind had. Purmersteijn speelde de eerste helft met de wind schuin in de rug, wat niet gelijk betekende dat het een soort van eenrichtingsverkeer was. Het ging redelijk gelijk op en neer met een beter voetballend Purmersteijn en een fysiek sterkere tegenstander. Maar als je niet sterk bent moet je slim zijn en dat waren de “Marktstedelingen”. Er werd goed en georganiseerd gevoetbald. Al meerdere keren heb ik geconstateerd dat dit elftal niet “the best in class” is, maar als iedereen gewoon doet wat hij moet doen, best moeilijk te kloppen is. Echt goede kansen deden zich in het verdere verloop van de eerste helft niet voor. Een halve kans was echter genoeg voor Ismael. Na ongveer een half uur ging hij er aan de rechterkant met de bal vandoor. Goed doorzettend bereikte hij bijna de achterlijn, waar hij een voorzet los liet die door zijn tegenstander van richting werd veranderd. Kansloos verdween de bal over de lange keeper in het net. De kleumende toeschouwers hadden weer eens iets om zich warm te juichen. Met deze stand brak ook de rust aan en kon er even genoten worden van hete chocolade melk en koffie. De tweede helft was nog geen halve minuut op weg of Aron moest al gestrekt naar de hoek om de bal er uit te tikken. Als dat de opmaat was voor wat er na de rust zou gaan gebeuren, dan zouden die laatste 45 minuten wel eens heel erg vervelend kunnen worden. Wat gevreesd werd leek in eerste instantie ook uit te komen. We kregen, met de schuine wind tegen, de bal niet echt goed meer weg van de eigen helft en aanval op aanval rolde op het Purmerendse doel af, waar Aron echter meer dan zijn mannetje stond. Er werden veel corners weggegeven, maar die verdwenen bijna allemaal aan de goede (of verkeerde, het is maar hoe je het bekijkt) kant van het doel. Met het verstrijken van de tijd begon onze doelman steeds meer en meer een “sta in de weg” te worden voor het vergeefs aandringende Legmeervogels. Toch viel de 1-1. Vanaf de rechterkant sneed een anvaller het strafschopgebied binnen en krulde de bal keurig in het net. Op dat moment keken de toeschouwers elkaar toch even angstig en verkleumd aan want aanvallend was het in het tweede deel van de wedstrijd nou niet echt super te noemen. Toch zit er erg veel veerkracht in dit team. Al meerdere malen heb ik ze uit moeilijke situaties de rug zien rechten. Ook op deze ijskoude dag deden ze dat weer. De “vogels” bleken toch wat te veel gefladderd te hebben en hun krachten ebden een beetje weg. Dit was het moment waarop de “Blauw Witte Leeuwen” uit hun hol gekropen kwamen en er niet meer in terug gingen. Eerst was het Jesse die, een door Dejan terug getikte bal, werkelijk schitterend hoog in de hoek krulde en daarna was het Fouzy die, na een mooie steekpass van Mauro, de bal in de verre hoek schoot. Gelijk hierna floot de goed, maar soms iets te lankmoedig,  fluitende heer Sio voor het einde en konden de twee punten in de tas gedaan worden. Hiermee kwam er een einde aan een leuke en sportieve wedstrijd met, in mijn ogen, een terechte winnaar. Een vermeldenswaardig punt was ook nog eens de grensrechter van de tegenpartij, die (en dat zie je helaas niet al te vaak) liet zien dat er ook nog eerlijke grensrechters zijn in voetballand.

    Aankomende zondag spelen we thuis tegen Hoofddorp. De uitwedstrijd werd destijds ietwat ongelukkig met 1-0 verloren. Met 1 wedstrijd meer gespeeld staan we 4 punten voor op dit team, wat betekend dat dit een vier punten wedstrijd is. Als jullie met dezelfde instelling het veld in gaan zie ik zeer zeker mogelijkheden.

     

    evanzet

    Delen