Voorzitter AFC
Competitie
Mannen, 2, Hoofdklasse A
Datum
1 april 2018 12:00
Accommodatie
Onbekend
P2 reisde afgelopen zondag naar de Amsterdamse Zuidas, waar tussen kantoorkolossen van multinationals als ABN AMRO, AkzoNobel en vooraanstaande accountants- en advocatenkantoren de Amsterdamsche (met ch) Football Club (AFC) zijn domicilie heeft. Het is in zo'n kapitalistische entourage bij uitstek dan wel grappig dat het complex van The Reds (opgericht in 1895, 2.100 leden, 125 teams, tot de groep 'AFC Vriendelijke Bedrijven' behoren ondermeer Oger, Gassan Diamonds, Heineken en Café Hoppe) de naam 'Goed Genoeg' draagt. Is het complex weinig sfeervol, het clubgebouw ademt voetbalhistorie en grandeur. Een oudere, zichtbaar trotse AFC'er houdt, gestoken in clubkostuum met embleem, de wacht bij de voor de 'officials' van de club en de tegenstanders gereserveerde tafel.
P2 won op 19 november thuis met 6-4 van AFC. De twee elftallen staan beide in de middenmoot van de reserve Hoofdklasse A, de Amsterdammers hebben voor de wedstrijd maar 3 punten meer verzameld. Toch durft de voorzitter van AFC in de glanzende persman van het seizoen 2017-2018 te schrijven dat AFC2 ' structureel in een te zwakke competitie speelt'; laten we het maar houden op een typisch staaltje Amsterdamse bluf. Want ook in deze wedstrijd is P2 zeker niet de mindere. En dat is heel knap want het speelt deze middag met een piepjong team. Door het ontbreken van enkele basisspelers door vakantie, schorsing en andere, soms wel heel frappante, redenen koos de technische staf ervoor een beroep te doen op 4 talentvolle spelers van JO19 en zelfs JO17 (Timo, Rani, Job en Luca). Helaas haakte Joey van JO19 op het laatste moment af door griep. Anders hadden zijn opa Piet Butter (voormalig aanvoerder van P2 t/m P8) en ondergetekende het genoegen gesmaakt om samen naar hun zoon en kleinzoon in een Purmersteijn-elftal te kijken; een afspraak die ze lang geleden maakten na de geboorte van Joey). Ze hopen op een herkansing! Wie schrijft die blijft, en als verslaggever a.i veroorloof ik me - in de geest van de vaste verslaggever - een kritische noot. We zijn het niet altijd met elkaar eens maar over het volgende wel. Want het blijft verwonderen en ook wel teleurstellen dat de technische staf van de selectie (P 1 en P2) opnieuw geen spelers met het tweede meestuurde, bij voorbeeld omdat ze zaterdagavond geen of heel weinig speelminuten maakten bij P1-Hollandia. Het zou het beeld van spelers en supporters hebben genuanceerd dat zij handhaving van P2 op het hoogste (reserve)niveau niet belangrijk genoeg vinden, de spelers en ook de begeleiding niet serieus nemen, en alleen aandacht heeft als het de belangen P1 dient. Dat verdienen deze jongens en hun opvolgers in de komende seizoenen niet. Het zou goed zijn als hiervoor meer aandacht komt en maatregelen worden genomen om hierin verandering te brengen.
AFC 2 - Purmersteijn 2 was een zeer aantrekkelijke wedstrijd van twee elftallen die wilden voetballen. AFC combineerde wat makkelijker, maar P2 deed goed mee en bleef knap overeind. Een prestatie van formaat, zeker als we bedenken dat AFC'ers langs de kant vertelden dat er 3, 4 spelers meededen die tegen AFC 1 aan zitten (toch tweede divisie). Rechtsback Timo deed het zeer verdienstelijk tegen de snelle en technisch vaardige linksbuiten, en op het middenveld beet Luca zich vast in de ervaren aanvoerder van AFC. Voorin liet Milan zien dat hij helemaal terug is na een slepende blessure, hij was een handenbinder voor de Amsterdamse verdediging. Rony, hoewel niet okselfris, trok de kar op het middenveld en werkte zich uit de naad. Ervaring is belangrijk in voetbal. Het leverde AFC de eerste goal op, na een prachtige steekbal, dito voorzet en afronding. Maar P2 liet de koppies niet hangen en al binnen 2 minuten stond het 1-1. Laatste man Boy penetreerde door het midden, met een subtiele voetbeweging bracht hij Milan in stelling en die scoorde beheerst. Het tweede Amsterdamse doelpunt was het gevolg van Amsterdams gogme, fysiek overwicht en onoplettendheid op het middenveld. Maar weer rechtten de jonge Purmersteijners de rug. En met succes want na 35 minuten knalde Milan een vrije trap vanaf ongeveer 20 meter kiezelhard tegen de touwen. Het zou mooi zijn geweest als met 2-2 de rust was gehaald maar helaas lukte dat niet. Even niet opletten op links, happen, een steekpass, een voorzet op maat en de spits van AFC kon de bal eenvoudig achter de kansloze keeper Niels plaatsen. Na de thee ontspon zich weer een gelijkopgaande strijd. Het publiek genoot ervan, en leefde mee. Job en Rani namen de posities in van Luca en Chivano, en ook zij lieten zien over talent te beschikken. Niels onderscheidde zich met een goeie redding in een 1-op-1 situatie, veel meer kansen creëerde AFC in de tweede helft niet. P2 bouwde een klein overwicht op, en kreeg kansjes. Driemaal was het elftal heel dicht bij de verdiende gelijkmaker, maar helaas bleef die uit. De jongens waren na het laatste fluitsignaal zichtbaar teleurgesteld maar ze verdienen lof voor de speelwijze en het karakter dat ze toonden. Een speciaal woord van dank en waardering is op z'n plaats voor de jonge invallers, zij kunnen allemaal terugkijken op een verdienstelijk debuut bij de senioren.
Er staan nu nog 7 wedstrijden op het programma. P2 staat op de veilige 8e plaats, maar moet nog wel wat punten pakken om de nacompetitie te ontlopen. Coach Jeff en zijn mannen hebben lijfsbehoud zonder toetje in eigen hand met tegenstanders als Abcoude, SDO, VVIJ en DCG op het programma. Veel succes mannen.
RL (verslaggever a.i.)
