Zouaven 2 – Purmersteijn 2 2-1 (0-0)

Na de overwinning van vorige week trok de Purmersteijn karavaan vol verwachting naar West Friesland om de strijd aan te binden met de drager van de “rode lantaarn” Zoals ik reeds meerdere malen gememoreerd heb, kan Purmersteijn 2 van elke tegenstander winnen, maar ook van elk team verliezen. Het laatste was gisteren helaas het geval. Is de inzet niet 150% dan wordt het tegen elke tegenstander moeilijk. Aangezien de Grootebroekers tot in elke haarvezel gemotiveerd waren, kon je al van kilometers ver aan zien komen dat dit geen gemakkelijke wedstrijd zou gaan worden. Niet dat de tegenstander onderschat werd, niets van dat, maar dat kleine beetje extra wat de tegenstander wel had, zat niet in.

Om 11 uur floot de scheidsrechter voor de eerste keer en ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen, dat fluiten ging de heer van Aanholt nou niet bepaald goed af. Langs de kant had ik het idee dat hij dacht dat deze wedstrijd meer ter meerdere eer en glorie van hem gespeeld werd. De Zouaven die over een fysiek sterke ploeg beschikken, gingen er fel in, waarbij het fysieke geweld niet altijd geschuwd werd. Niet dat het over de schreef ging, maar als dezelfde speler een aantal keren onderuit wordt gehaald, lijkt het mij toch overduidelijk dat hier een sanctie op zou moeten volgen. Echter niet bij de heer van Aanholt, maar als je daar dan even iets van dacht dan stond hij gelijk met een kaart te wapperen.  Zodoende kwam Rony in het boekje van de acheidsrechter terecht, terwijl nou juist hij degene was die constant werd aangepakt. In de normale wereld moet de vervuiler betalen. Helaas was deze logica nog bij de scheidsrechter doorgedrongen.

De eerste helft werd, zonder echt gevaarlijk te worden, ruim in het voordeel van Purmersteijn afgesloten. In de rust werden een paar wisselingen doorgevoerd omdat simpelweg iedereen aan voetballen toe moet komen.

De wedstrijd verliep gelijk als het eerste bedrijf. Een aanvallend Purmersteijn en Zouaven dat op z’n “Noord Hollands” op de counter loerde. In de 20^e minuut sloeg het noodlot toe. Een hoge bal van de keeper werd verkeerd beoordeeld omdat de laag hangende zon de zijde van de tegenstander had gekozen en de bal lag langs de kansloze Niels. Hierdoor lieten de “Blauw Witte Leeuwen” zich niet uit het veld slaan en stroopten de mouwen op. Niet lang daarna was het Daniel die de precies op tijd de startende Luca bediende, die vanuit een lastige hoek de keeper wist te verschalken.  Een meer dan terecht doelpunt. Purmersteijn wilde meer en drong aan. De strijd werds finniger, Luca werd tegen de reclameborden aan geschopt terwijl Rony de ene na de andere overtreding tegen zich zag begaan. In beide gevallen deed de heer van Aanholt of er niets gebeurde. Een aantal mogelijkheden werden verprutst en dan roep je het onheil eigenlijk over je zelf af. Een drie minuten voor tijd onnodig weggegeven corner werd Purmersteijn fataal. Een van de grote fysieke spelers kopte d ebal diagonaal achter onze weer eminent spelende keeper. Daarna was de tijd te kort om nog iets aan deze stand te veranderen en verliet een zeer teleurgesteld Purmersteijn toch wel erg het knusse veld.

Opvallend was overigens wel dat de scheidsrechter, zoals het volgens mij hoort, niet na de spelers het veld verliet, maar geheel aan de andere kant over het hek stapte alsof hij al aanvoelde dat hij deze dag de plank volledig mis had geslagen.

Als aandachtig lezer van voetbal verslagen van tegenstanders (helaas heeft slechts Zouaven als enige van onze tegenstanders een verslaggever, en een goede!!!) in deze poule. Tijdens het lezen van het verslag van hun vorige wedstrijd viel mij het volgende op  “de fase hiervoor had Zouaven reeds een extra tegenstander ontmoet: de assistent-scheidsrechter van Uitgeest. Deze naargeestige man, die bleek speler van het team te zijn, vlagde voor werkelijk alles wat maar enigzins in de richting van het Uitgeest doel kwam. Een schande voor het vak assistent-scheidsrechter”  Dat gaf de burger moed, maar niets was minder. Deze grensrechter (zelf nb een scheidsrechter vertelde men mij) vlagde werkelijk voor alles wat bewoog. Elke diepe bal werd afgevlagd en zodoende werden een flink aantal aanvallen gesaboteerd door deze valsvlagger. Helaas had de scheidsrechter dit pas 5 minuten voor tijd door...

Nu gaat het veel te ver om deze nederlaag aan de arbitrage op te dragen, want dat was absoluut niet het geval. De schuld ligt geheel bij de Purmersteijn spelers die niet doen wat ze moeten doen, te vaak verkeerde keuzes maken (de drukte opzoeken in plaats van open te draaien) en (gisteren echt doorslag gevend) de kansen niet verzilveren.

Aanstaande zondag kunnen jullie revanche op jezelf nemen tegen Hoofddorp, dat 6 punten boven jullie staat en zo te zien over een sterke verdediging beschikt. Kortom een ideale tegenstander om te laten zien dat jullie een goed team zijn. Er zal dan echter wel uit een ander vaatje getapt moeten worden. Er zal simpeler gespeeld moeten worden. Te vaak wordt er naar de moeilijke oplossing gezocht. Zoals ik reeds eerder heb verteld, voetbal is een simpel spelletje waarbij de bal op de meest simpele wijze van speler a naar speler b geschoten dient te worden. Als we dit nu eens met z’n allen afspreken dan heb ik zondag een fijne dag

Ed van Zorg