Hillegom 2 – Purmersteijn 2 1-1 (0-1)

Ik denk dat er nergens in Nederland een voetbalvereniging met een mooiere kantine te vinden is als in Hillegom. Wat een complex. Enorm groot en toch sfeervol met uitzicht op 3 voetbal velden. Dat zal ongetwijfeld het resultaat zijn van de door de gemeente afgedwongen fusie tussen Concordia en Hillegom in 2012 en een hele hoop geld. Helaas (en dat is toch wel een beetje vreemd op deze zandgrond) ligt ook hier weer een hoofdveld van gemalen autobanden, waarvan nog steeds niemand heeft aangetoond dat dit niet schadelijk is voor de gezondheid.

Het complex was gelijk het het meest positieve wat de SV Hillegom te bieden had, want in het 2^e elftal lopen een paar halve gare idioten rond die eigenlijk niet op een voetbalveld thuis horen. Normaal maak ik hier eigenlijk nooit melding van omdat er altijd wel wat gebeurd, maar wat (vooral) de nummer 5 en 7) lieten zien, had weinig meer met voetballen te maken.  Helaas waren er weer wat personele problemen. Tuan nog steeds geblesseerd, Chivano ziek en Andy had geen vervoer (?). Gelukkig waren er wel weer twee top A junioren (Cornelis en Sebastiaan) die er mede voor zorgden dat de geplaagde coach Rob uiteindelijk toch nog wat mogelijkheden had. Met Roy weer op doel werd de strijd aangebonden met een tegenstander die 8 punten meer had en 6 plaatsen hoger stond. Het begin was echter veel belovend want na een minuut of 8 viel reeds de 0-1. De op links goed door jakkerende Sirano (voor deze gelegenheid speciaal uitgedost met een Zlatan staartje) gaf vanaf links een hoge verre bal die te hoog en te ver leek, maar niet voor Nick. Met een uiterste krachtsinspanning kopte hij de bal terug, precies voor de voeten van de instormende Luca, die geen probleem had de bal hoog en hard tegen het net te jagen. Dat was nog een een opsteker en dat gaf dit team nu net even het zetje wat ze nodig hadden.  En Purmersteijn bleef goed door voetballen en voerde de druk op. Helaas leverde dit niet veel meer doelpunten op hoewel de mogelijkheden er wel lagen. De aantrekkelijke eerste helft verliep verder zonder noemenswaardige gebeurtenissen. De rust werd met een voorsprong gehaald en daar was eigenlijk niet veel op af te dingen.

Na de thee waren de bordjes verhangen en tapten de Hangkousen uit een ander vaatje. (twee oude zegswijzen en een oude bijnaam in een zin, zo mooi vind je ze niet meer vandaag de dag). Purmersteijn werd onder grote druk gezet en moest ver terug. Het werd steeds moeilijker om onder de druk uit te voetballen en sommige malen werd de bal zelfs lukraak weg getrapt. Toch bleven de “Blauw Witte Leeuwen” kaarsrecht overeind staan en echte grote kansen werden er niet weg gegeven. Boy, Billy, Cornelis en niet te vergeten Kwasi stonden met passie te verdedigen. Helaas moest de zieke Rony in de kleedkamer achter blijven.  Onze bikkelaar met het ideale schoonzonen gezicht is een speler die je dan op dit soort momenten altijd erg mist. Op het middenveld moesten Luca ,Mauro en  Sebastiaan (voor Rony ingevallen) dan ook een flink tandje bijzetten. Aanvallend blijft het dan altijd moeilijk, maar Nick, Daan en Sirano knokten voor wat ze waard waren. Hillegom bleef echter drukken zonder echt grote kansen te creeren. Zij raakten daar steeds meer gefrustreerd door en gingen steeds onbezuisder de duels in. Uiteindelijk viel dan toch de gelijkmaker al was die van zeer dubieuze kwaliteit. Een strafschop, die nooit door de verder goed fluitende heer Visser cadeau was gedaan na een misselijk makende schwalbe, was van een bedenkelijk niveau.  Roy was kansloos op het harde schot, Met het uit het net halen van de bal kreeg hij ook nog wat fysiek geweld te verwerken maar gelukkig lieten de Purmersteijn spelers zich niet uit de tent lokken. Niels kwam de leegespeelde Nick vervangen en zo gingen de toeschouwers de laatste 20 minuten in. Soms met samengeknepen billen en soms verbaasd wat er allemaal op het veld gebeurde. Welke intimidatie trucs de tegenstanders echter ook uit hoge hoed toverden, door geen een lieten de jonge Purmerenders zich provoceren en bleven stoicijns verdedigen (want aan aanvallen kwamen ze eigenlijk niet meer toe). Roy moest nog een maal gestrekt naar de kruizing en had in de laatste minuut nog een engeltje op de lat zitten, maar al met al was de 1-1 een redelijke afspiegeling over de gehele 90 minuten. Purmersteijn de eerste helft en Hillegom de tweede. Echter als de scheidsrechter niet als een Sinterklaas avant la lettre, een 7 december cadeau had uitgedeeld, dan hadden we zo maar met de 3 punten in de tas naar Purmerend kunnen gaan en dat is dan al met al ook wel weer een beetje zuur. Iedereen kan echter tevreden zijn met dit ene punt wat ons wat meer lucht geeft. Sebastiaan en Cornelus lieten weer eens zien dat het met de toekomst van Purmersteijn wel goed zit en leverden een stukje zeer degelijk en goed voetbal af.

Zondag is er de wedstrijd tegen de drager van de “rode lantaarn” Foresters. Hierin schuilt echter het grote gevaar dat onderschatting heet. Purmersteijn 2 mag en kan geen enkele tegenstander onderschatten omdat we daar gewoon niet goed genoeg voor zijn. Als team kunnen jullie echter wel boven je zelf uit stijgen, maar dan moet ook wel elke speler hiervan doordrongen zijn. Deze week scherp en fanatiek trainen, zaterdag niet te laat naar bed en daarna oogjes toe en snaveltjes dicht. Als jullie je hier aan houden, zie ik mogelijkheden voor een positieve afsluiting van de eerste seizoenshelft.

Ed van Zorg