WSV’30 2 - Purmersteijn 2 4-0 (2-0)

De thuiswedstrijd was volledig onterecht met 2-3 verloren tegen de “stienegooiers”. Deze bijnaam hebben de Wormers te danken omdat zij de Wormerveerse brandweer bekogelden  met stenen, toen deze te hulp was geschoten bij een fabrieksbrand aan de Oostzijde van de Zaan, dus op Wormer's gebied. Leuk volk dus!!!

Individuele fouten lagen aan de eerdere nederlaag ten grondslag. De wedstrijd van afgelopen weekend zou niet veel anders verlopen al was het verschil  tussen de twee ploegen nog veel groter als de wedstrijd eerder in september. Een sailant detail is dat voor deze wedstrijd WSV 11 punten meer had als Purmersteijn, op de vierde plaats stond (Purmersteijn 9^e), maar dat wij een beter doelsaldo hadden.

Purmersteijn schoot prima uit de startblokken en overspeelde te tegenstander bij tijd en wijle. De ene na de andere kans deed zich voor. Ik telde in de 1^e helft ongeveer 5 keer een Purmersteijn speler vrij voor de keeper,  maar deels door pech, maar ook (eerlijk is eerlijk) door onkunde en echoisme was een doelpunt Purmersteijn niet gegund. Een oude voetbalwet zegt dan, “als je ze zelf niet maakt dan krijg je hem om de oren”,  deed ook in deze wedstrijd zeker weer opgeld. Na ongeveer 35 minuten werd er niet ingegrepen in de linker verdedegingszone. In de situatie die hierna ontstond kwam een speler ineens vrij voor Aaron, die daarna geen enkele kans op verweer had. Vijf minuten later een bijna identieke sutuatie, waarna de wedstrijd volkomen op zijn kop stond.

Na de thee hetzelfde spelbeeld al dient de eerlijkeid mij te vermelden dat WSV iets beter tegenstand bood. Toch stapelden de kansen zich wederom op. Rony verscheen aleen voor de keeper, maar miste scherpte. Jammer is het dan dat je eigenlijk tegen 12 man moet spelen, want wat de grensrechter er weer eens van bakte leek werkelijk nergens op. Hij deed het wel heel “slim”. Twijfelachtige uitballen gaf hij aan Purmersteijn, maar als het gevaarlijk werd gooide hij resoluut zijn vlag omhoog. Zo heb ik Luca wel drie keer ten onrechte terug gevlagd zien worden. Een misselijk mannetje dus. Ik zou me als vereniging toch echt eens danig achter de oren krabben over de aanwezigheid van dit soort figuren die in veel gevallen de oorzaak zijn van veel ellende langs de lijn. Scheidsrechter Terband vond het allemaal wel mooi. Alsof hij op zaterdag middag gezellig met zijn vrouw door de Kalverstraat liep te winkelen bewoog hij zich over het veld. Alles vond hij best. Het enorme aantal kleine overtredingen van de Wormers deed hem geen enkele keer de hand naar de borstzak bewegen. Het gaat natuurlijk te ver om de man in het zwart de nederlaag in de schoenen te schuiven want Purmersteijn heeft maar van een tegenstander verloren, nl. van zich zelf.

Zoals hierboven reeds vermeld zijn de Wormers een “leuk” volkje. Bijna de gehele wedstrijd vonden de toeschouwers het nodig om de Purmerendse spelers belachelijk te maken, waarbij sommige, zelfs racistisch getinte opmerkingen, niet achterwege bleven.

Ondanks dat Purmesrteijn maar bleef aanvallen, vielen er nog twee aan de andere kant. Hiermee leken de jonge “Blauw Witte Leeuwen” geknakt, maar niets was minder waar. Sportief en positief bleven zij proberen er nog iets van te maken. Uiteindelijk leidde dit nog tot de “eretreffer”. Een mooie vrij trap van Mauro werd door Luca op Rony terug gekopt en die deed wat er van hem verwacht mag worden.

Zo eindigde deze wedstrijd met een uitslag die absoluut geen recht deed aan de verhouding op het veld,  maar ach dit gebeurd van tijd tot tijd. Ik heb echter genoten van veel goed voetbal al dient de eerlijkheid mij gebieden dat sommige spelers wat pittiger mogen optreden. Voetbal is een mannen sport en niet voor jonge juffers. Soms lijkt het wel dat enkelen het wel best vinden en het vuile werk aan een ander over laten. Dit kan nutuurlijk niet. Het is ook niet vreemd dat deze spelers dan ook gewisseld worden. Begrijpelijk is het dat deze spelers daar dan bood op zijn, maar ik denk dat zij in eerste instantie maar eens boos op zich zelf moeten zijn.

De pluim van de week gaat naar Aaron, die, als vervanger van Niels,  geen gelukkige wedstrijd speelde, maar er wel stond  en geen enkele schuld had aan de vier doelpunten.

Volgend weekend staat de belangrijke wedstrijd  tegen LSVV op het programma dat 1 punt onder ons staat met 1 wedstrijd meer. Het is dus zaak om deze wedstrijd te winnen. Als dat met het goede voetbal van gisteren gebeurd ben ik zeer tevereden, maar winnen is en blijft noodzaak.

Ed van Zorg