FC Uitgeest 2 Purmersteijn 2 1-0 (0-0)

“Ik deel hier de lakens uit” beet scheidsrechter van de Zouw Kwasi toe. Iedereen die Kwasie een klein beetje kent, weet dat geen enkele scheidsrechter hem hoeft te vertellen wat hij wel en niet mag doen. Niet dat hij nu gelijk zo’n voorbeeldige speler is, maar hij zal zich nooit laten gaan. Dat uitdelen van die lakens zou trouwens de teneur blijven van deze morgen maar dan in omgekeerde vorm. Deelde hij die lakens maar eens uit, dan had hij er waarschijnlijk nog iets van gebrouwen. Tot hilariteit van de toeschouwers van beide kampen bakte de heer van der Kouw er werkelijk helemaal niets van. Niet dat hij een partij zichtbaar benadeelde (al leek het er soms wel op), maar elke beslissing kon ter discussie gesteld worden. Het absolute hoogtepunt (in mijn optiek dan) was nadat Rony op het middenveld omver werd gekegeld (op zich al een prestatie van formaat), hij door liet spelen en het bij de daaarop volgende overduidelijke  corner het weer goed probeerde te maken dmv een achter bal.

Genoeg nu over de scheidsrechter want dat zou het 2^e elftal veel te kort doen. Zonder wisselspelers vertokken de Purmerenders naar Uitgeest om aldaar het hoger geplaatste FC Uitgeest te gaan bestrijden. Omdat Twan en Dennis geblesseerd waren stonden Mauro en Rony nu in het centrum en ook daar kun je goed mee voor de dag komen. Helaas  mis je die twee dan weer op het midenveld, maar Billy, Mitchell en Andy bleken fel van zich af te bijten. Zo ontstond er een wedstrijd tussen twee gelijkwaardige teams, waarin Purmersteijn het betere spel en de beste kansen had en het verschil op de ranglijst totaal niet zichtbaar was. Echt veel kansen vielen er overigens niet te noteren omdat beide verdedigingen de deur goed op slot hielden. Na de rust was de gedachte dat met het windje mee er nog meer druk gezet kon worden, maar daar was geen sprake van. Het eerste kwartier van het tweede bedrijf was voor de gastheren, maar naarmate de wedstrijd vorderde trokken de “Blauw Witte Leeuwen”  de wedstrijd steeds meer naar zich toe. Helaas bleken de “ezels” weer eens over een echte thuisvlagger te beschikken die bij elke gevaarlijk situatie de vlag resoluut omhoog gooide, hierbij aangemoedigd door de toeschouwers die achter hem stonden. Elke keer dat hij zijn vlag omhoog gooide groeide deze jongeman tot groot vermaak van het thuis publiek. Ik denk dat deze grensrechter, met de juiste begeleiding, over enkele jaren rijp is voor een avond vullend eigen cabaret programma.

Helaas mocht het niet zo zijn dat Purmersteijn een beloning mocht ontvangen voor het goede spel. Zo’n 10 minuten voor tijd kon Rony de bal niet goed weg werken en uit de daarop volgende voorzet kon de spits vrij voor Niels opduiken en de 1-0 binnen schuiven. Alles werd nog in het werk gezet om alsnog een verdient punt binnen te slepen, maar 6 minuten voor tijd floot de scheidsrechter voor het einde. Tweeentwintig spelers keken elkaar vol verwondering aan, maar scheidsrechter van de Wouw beschikte waarschijnlijk over een horloge dat kwa kwaliteit gelijke tred hield met zijn fluiten.

Kortom, een goed spelend Purmersteijn leed hier een zeer onterechte nederlaag, maar ook dat hoort er van tijd tot tijd bij. Uiteraard gaat het veel te ver om de scheidsrechter deze nederlaag in de schoenen te schuiven. Purmersteijn had het veel eerder zelf af moeten maken. Volgende week week uit naar Amsterdam om de strijd aan te binden met DCG dat op de 3^e plek staat. Als de ziekenboeg weer leeg stroomt, Luca er weer bij is en er net zo goed gevoetbald wordt als gisteren dan zie ik ook hier weer kansen gloren aan de horizon.

Ed van Zorg