Purmersteijn 2 – AFC’34 2 3-1 (0-1)

Er kan bij het tweede inmiddels gerust gesproken worden van een Jeffrey Lo Foo Sang effect. Anders kan ik het niet verklaren dat sinds hij het stokje heeft over genomen van Robbie de resultaten 180 gedraaid zijn. Uit de laatste 4 wedstrijden werden 12  punten gehaald met een doelsaldo van 9 doelpunten voor en zes tegen. Wat is nu het verschil tussen deze wedstrijden in de eerste helft van het seizoen en deze laatste vier? Kwa doelsaldo is het verschil nog niet eens zo wereld schokkend (7-6 tegen 9-6), maar het verschil in behaalde punten liegt er niet om (4 tegen 12). Soms is het echter zo dat een trainers wissel een positief effect heeft en dat lijkt nu ook het geval te zijn. En natuurlijk moet je daarbij ook een beetje mazzel hebben. Als ik me de wedstrijden in de eerste competitie helft tegen Zouaven, AFC’34 en Hoofddorp nog even voor de geest haal, dan werden deze alle drie zeer onterecht verloren. Maar ja, zo gaat het nu eenmaal in het voetbal. Soms zit het mee en soms zit het tegen. Het blijft echter een feit dat het elftal er de laatste tijd beter uit ziet.In de laatste drie wedstrijden werd er bovendien steeds tegen een achterstand aan gekeken welke telkens weer werd omgebogen. Met de instelling en vechtlust zit het dus wel goed. Aanvallend voetbal spelen vanuit een gesloten verdediging heeft Rinus Michels in het verleden ook wel eens gezegd en Jeffrey moet gedacht hebben, beter goed een idee stelen dan er slecht eentje zelf verzinnen. Met de terugkeer van de weer herstelde Dennis zijn de mogelijkheden om te schuiven ook weer wat toegenomen. Hij vormt inmiddels met Tuan een koningskoppel in het hart van de verdediging. Hierdoor is Mauro een linie naar voren geschoven waardoor de aanvallende mogelijkheden (toch het zwakke punt voor een lange periode) zijn toegenomen. Samen met zijn kompaan Rony zorgen zij er  u voor dat de aanvallers van veel bruikbare ballen worden voorzien, terwijl ook het verdedigende werk niet wordt geschuwd.

De eerste helft gaf niet zo veel spektakel als gehoopt. Purmersteijn drong veel aan, waarbij er veel dreiging uit ging van Daniel aan de rechter kant, die op zijn bekende wijze de tegenstander geen  moment het idee gaf naar Purmerend te zijn gekomen om een een relaxte wedstrijd te spelen. Vaak tegen het randje (soms er ook wel eens overheen) gunt hij zij opponent geen moment rust. Helaas mocht dit er niet toe leiden dat de score geopend werd. Er waren een paar kansjes  maar die werden allen gemist. Die kans kregen de “kaaskoppen” echter wel. De vrijgelaten rechtsbuiten werd door Sirano achterhaald maar eenmaal in het strafschop gebied aangekomen onnodig onderuit gehaald. Een terechte strafschop was het gevolg, die goed langs de kansloze Niels werd ingeschoten.  Na de 0-1 floot de goed fluitende heer Celik gelijk voor de rust en konden de wonden gelikt gaan worden.

Gelukkig had Dick deze keer het slaapmiddel niet in de thee van Purmersteijn gedaan en werd er na de rust gelijk druk gezet. Twee uitstekende kansen werden binnen 5 minuten om zeep geholpen en de Purmersteijn aanhangers keken elkaar vragend aan. Hoe gaat dit aflopen vanmiddag? Gelukkig twijfelden de “Blauw Witte Leeuwen” niet. In de 15^e minuut was er een vrije trap op zo’n 20 meter van doel. Dennis en Sirano wisselden wat van gedachten maar het was Dennis die zijn eigen plan trok. Zoals ik het hem al een vaker heb zien doen deed hij nu ook weer, al had hij daarbij wel een beetje hulp nodig van de keeper. Echter als je het niet probeert wordt het nooit wat. Langs de muur plofde de bal tegen het net langs de handen van de vergeefs grabbelende keeper. Dit gaf de “burger” weer moed en met dubbele energie werd geprobeerd om de drie punten binnen te slepen. En dit ging nog lukken ook . Luca kapte zijn tegenstander twee keer uit en gaf de bal op een presenteerblaadje aan de volkomen vrij staande Kwasi. Die deed wat hij de afgelopen 3 wedstrijden steeds gedaan heeft nl. op de juiste plek staand en zijn voet/hoofd tegen de bal plaatsen. Binnen 25 minuten was de achterstand omgebogen. De wedstrijd werd vinniger. De Alkmaarders waren nl. niet naar de van IJsendijkstraat gekomen om met nul punten weer naar huis te gaan. Dit zou echter toch gaan gebeuren. Tien minuten voor tijd wist Luca Rony te bereiken en met een mooi schot bepaalde hij de eindstand op 3-1. Een volkomen verdiende overwinning voor Purmersteijn dat de gasten met een flinke kater weer richting de “kaasstad” stuurde.

De conclusie is dat het tweede elftal het lek boven heeft en nu ook nog eens voorzichtig mag gaan kijken naar een periode titel. Op dit ogenblik staan ze op een plek die recht geeft op na-competitie, maar dan zal er eerst gewonnen moeten worden van koploper Kennemers. Kennemers uit of thuis is echter een wereld van verschil en met de juiste instelling zie ik over twee weken weer kansen op de volle winst.

Ed van Zorg