Purmersteijn 2 – Hillegom 2 1-0 (1-0)

Dat Hillegom een team is met een aantal vervelende spelers was ons al bekend van de uitwedstrijd. Zelfs de trainer van het team uit de bollenstreek moet dat geweten hebben.Nadat het verslag van de uitwedstrijd op de site op verschenen was, pakte hij de telefoon om mij erop attent te maken dat mijn visie op de wedstrijd bij zijn spelers wel eens heel verkeerd  kon vallen. Verbaasd hoorde ik destijds zijn verhaal aan en vertelde hem dat er in Nederland toch echt vrijheid van meningsuiting bestaat. Daar was hij het wel mee eens maar hij waarschuwde mij nogmaals. Omdat ik het ook wel weer vervelend  vond besloot ik een deel te herschrijven maar ik was het er toch niet helemaal mee eens.

Purmersteijn is de laatste weken in goede doen en doet volop mee om een plaats in de nacompetitie. Winst zou betekenen dat de kop positie in de 2^e periode gecontinueerd zou worden. Het begin was duidelijk voor de “Blauw Witte Leeuwen” die met goed voetbal druk zetten op hun tegenstander. Luca drong met een mooie lange solo diep in de vijandelijk verdediging  door maar het lukte hem net niet een medespeler in scorings positie te brengen. Dit was overigens een van de laaste acties die we van hem hebben kunnen aanschouwen. Een bal viel tussen hem en tegenstander in (toevallig een van de twee,  ook in de uitwedstrijd, zeer irritante spelers), twee voeten gingen naar de bal en het seizoen was over voor Luca. Met een uit de kom geschoten grote teen werd hij naar het ziekenhuis af gevoerd. Frappant was dat zijn tegenstander weinig compassie toonde. Wel bleek de verzorger van de Hillegommers bereid om hulp te bieden, hetgeen zeer op prijs gesteld werd.

Vlak hiervoor viel, wat achteraf bleek, de enige goal van de wedstrijd. Een vrije trap een meter of 30 ter rechter zijde van het doel. Dennis zette zich achter de bal. Vanuit zijn ooghoeken had hij al gezien dat de keeper helemaal verkeerd stond. Hoog, hard en met een mooie krul wist hij de bal van die afstand buiten bereik van dekeeper in de kruising te draaien. Het is dat ik hem dit kunstje al vaker zien uitvoeren, anders had ik mijn ogen niet geloofd.

Een groot deel van de eerste helft is verder aan mij voorbij gegaan omdat ik bij Luca in de kleedkamer was. De rust brak met een 1-0 voorsprong aan en van horen zeggen heb ik vernomen dat er nog een paar riante kansen om zeep geholpen waren.

Het tweede bedrijf verliep toch anders als dat de eerste was afgesloten. Met veel fysiek geweld probeerden de “hangkousen” het initiatief naar zich toe te trekken hetgeen ze ook lukte, maar men moest  zeer alert blijven bij de Purmerendse tegenstoten. Een paar uitstekende kansen werden helaas niet benut waardoor het billen knijpen bleef langs de lijn. Dat onze tegenstander het niet van het fatsoen moest hebben, was al bij ons bekend en werd nog eens onderstreept op wijze waarop de spelers elkaar verrot scholden. De veel te lankmoedige scheidsrechter Kooy trad hier in het geheel  niet tegen op, hetgeen de sfeer in het veld helemaal geen goed deed. Werkelijk elke aanslag werd met de mantel der liefde bedekt. De strijd werd almaar venijniger maar Purmersteijn liet zich gelukkig niet uit de tent lokken. Met Tuan als kapitein aan het hoofd werd elke aanval in de kiem gesmoord. Met de bajonet op het geweer weet hij elk man-tegen-man duel in zijn voordeel te beslissen. Voeg daarbij dat Niels weer eens niet te passeren was en de neutrale lezer zal begrijpen dat de drie punten uiteindelijk aan de van IJsendijkstraat zijn gebleven. Na het laaste fluitsignaal gingen de handen in de lucht. Even dreigde er nog een opstootje maar gelukkig won deze keer het verstand. 

De laatste weken verkeert dit team in een absolute topvorm. Niet dat er oogstelend voetbal op de mat gelegd word, maar er staat een team dat voor elkaar door het vuur wil gaan en verdomd moeilijk te kloppen is. Volgende week staat de laatste wedstrijd op het programma en bij winst zijn de Leeuwen zeker van de tweede periode. Dan zal er toch eerst gewonnen moeten worden van het wisselvallige Spirit. Het is dus zaak om zondag bij de les te zijn. Ik ben er van overtuigd dat Jeffrey er in zal slagen de neuzen een richting op te krijgen en de punten mee te nemen naar Purmerend.

Ed van Zorg