Spirit’30 2 - Purmersteijn 2 0-1 (0-1)

De spanning droop er van af bij het tweede elftal van Purmersteijn. Een belabberde eerste seizoenshelft had er zelfs voor gezorgd dat het degrdatie spook een tijd lang rond waardde aan de van IJsendijkstraat. Een trainerswissel, geloof in eigen kunnen en soms een beetje geluk leidde er echter toe dat bij winst in Bovenkarspel de tweede periode binnen gehaald kon worden. Vandaar dus die terechte spanning.

De wedstrijd verliep zoals die de laatste tijd verloopt. Een zelfverzekerd Purnersteijn zet de tegenstander vast en geeft weinig weg. Dit leidde er toe dat er binnen 15 minuten een uitgelezen mogelijkheid ontstond om de leiding te nemen.  De uitstekend leidende heer Graper (fijn om eens een scheidsrechter te zien die eens niet om elk wissewasje met kaarten loopt te zwaaien) had hands geconstateerd in strafschop gebied van de “Blauwe Reigers”. Omdat het nemen van penalties niet het specialisme is van het tweede, mocht deze keer Mauro aanleggen vanaf elf meter. De niet eens zo slecht ingeschoten bal werd echter uit de hoek getikt door de keeper. Gelukkig wist hij zijn teleurstelling om te zetten in positieve energie en twee minuten later lag de bal er wel in. Hij nam de bal van zo’n 35 meter meter zo hard en goed op de pantoffel dat de bal zwanger van het effect, buiten bereik van de doelman hoog tegen het (zo’n mooi vierkant hoog doel) net vloog. Opluchting en vreugde gingen hier hand in hand. De eerste helft verliep zonder verdere kleerscheuren en tevreden kon de kleedkamer worden opgezocht.

Na de rust toch een wat ander spelbeeld. Spirit was niet van plan om de punten cadeau te doen en er onstond een wedstrijd die eigenlijk allen kanten op kon gaan. Toch moet ook gezegd worden dat er uiteindelijk weinig gevaar ontstond voor het doel van Roy die weer eens uitstekend stond te keepen. Samen met zijn verdediging en middenveld werden er geen kansen weg gegeven. De enkele “billenknijp momentjes” waren de dode spelmomenten maar ook die vielen achteraf bezien wel mee.

Zo verliep de wedstrijd eigenlijk probleemloos en volgens een ideaal scenario naar zijn einde en kon er gefeest gaan worden. Een tijdelijk feest, dat wel want er is nog helemaal niets bereikt. Of toch wel? Er is in ieder geval al bereikt dat de jongens tot het einde aan toe iets hebben om voor te voetballen en dat is ook iets waard. Er volgt nu nog een heerlijk toetje. Aanstaande zondag staat de eerste helft van de dubbel tegen SDO2 op het programma. Als ik zo de uitslagen en verslagen bekijk is dit een zeer sterke tegenstander waar we onze handen meer dan vol aan zullen hebben. Echter ook Purmersteijn is inmiddels (en eigenlijk het hele seizoen) geen makkelijk te kloppen ploeg. Het belooft een intressante strijd te worden en als alle koppies weer in de goede richting staan zie ik ook zondag wel mogelijkheden.

Tevens wil ik de kampioenen (A junioren) Cornelis, Fouzy en Sebastian bedanken voor hun inzet bij de laatste wedstrijden. Mede dankzij hun goede spel zijn er meer mogelijkheden voor de trainer om in te grijpen terwijl hun aanwezigheid zeker een positieve invloed heeft op de sfeer rond het team.

Ed van Zorg